~~~~ Een fotograaf verteld ~~~~

In Beeld en Nabootsing

Ik stond wat foto’s te maken hier op het strand van Lake Malawi, dit keer met statief. Terwijl ik mijn compositie bepaalde, zag ik hem ineens: Chisomo Msiska.

Daar stond hij, met zijn zelfgebouwde camera, gemaakt van een lege plastic fles. Zijn statief was opgebouwd uit dunne takjes, bijeengebonden met stukjes gras, allemaal gevonden langs het meer.

Het was een duidelijke imitatie van mij en mijn camera in actie, stil, geconcentreerd, alsof hij me nadeed, maar dan op zijn eigen manier.

Groet,

~~~~ Een fotograaf verteld ~~~~

Kleurrijke acrobaten in de tuin

Ze fladderen regelmatig voorbij in onze tuin in Malawi, én in de rivierbedding naast ons huis. Soms rusten ze op takjes en bladeren, zowel tussen het groen in de tuin als langs het water. Waar je ook kijkt, ze lijken altijd ergens in beweging – of juist stil, in perfecte balans.

Libellen – sierlijke, bijna buitenaards mooie insecten – zijn een fascinerend onderwerp om vast te leggen. Hun metallic glans, felle kleuren en indrukwekkende vleugels maken ze tot ware kunstwerkjes van de natuur. Sommige hangen stil in de lucht, andere zitten stilletjes op een blad of tak.

Met hun grote facetogen, slanke lichamen en krachtige vleugels lijken ze bijna gebouwd voor snelheid én elegantie. Libellen kunnen niet steken, maar hun aanwezigheid is onmiskenbaar,  een levendig detail in het landschap.

Op de foto's zie je meerdere libellen in actie én in rust.

Groet,

~~~~ Een fotograaf verteld ~~~~

Wilde Vruchten en Rode Vingers 

De voetbalwedstrijd in Chitimba was nog niet begonnen. Langs het veld stonden de eerste supporters, toen ik haar zag staan: Mery Chavula. Haar lippen en vingertoppen waren opvallend rozerood, een kleur die je niet snel zou verwachten. Ik wist meteen waar het vandaan kwam. Mery had net wilde amandelvruchten gegeten.

De vruchten vallen in het seizoen van de boom en de kinderen rapen ze van de grond. Ze schillen de vrucht met hun mond, waarna het sap van het vruchtvlees de roze/rode kleur op hun lippen en vingers veroorzaakt. Het vruchtvlees zelf heeft een licht zure smaak, maar het draait om de amandelnoot die in de grote pit van de vrucht verborgen zit. De kinderen slaan de pit open en eten het nootje op.

Toen ik Mery daar zag staan, met haar opvallend gekleurde lippen en vingers, keek ze rustig naar de mensen langs het veld. Ze had niet door dat ik haar observeerde. Terwijl ik enkele foto's maakte zonder dat ze het merkte, draaide ze zich plotseling om en keek recht in mijn camera, een moment dat ik meteen vastlegde.

Groet,